تفاوت بین ترانسفورماتور قدرت و ترانسفورماتور توزیع چیست؟

تفاوت بین ترانسفورماتور قدرت و ترانسفورماتور توزیع چیست؟

در اینجا ما تفاوت بین ترانسفورماتور قدرت و ترانسفورماتور توزیع را بحث خواهیم کرد. این تفاوت براساس نوع شبکه برق مورد استفاده ، محل نصب ، میزان ولتاژ کم یا زیاد ، رتبه بندی های مختلفی که ترانسفورماتور قدرت و ترانسفورماتور توزیع در بازار موجود است طبقه بندی می شود.

امروزه ترانسفورماتور قدرت و ترانسفورماتور توزیع را در بسیاری از مکان ها پیدا خواهید کرد. حتی اگر هر دو ترانسفورماتور باشند ، تفاوت های زیادی بین آنها وجود دارد. PT (ترانس قدرت) و DT (ترانس توزیع) نقش بسیار مهمی در انتقال برق از ایستگاه های تولیدی به استفاده کنندگان دارد.

به طور کلی؛

ترانسفورماتوری که بالای 33 کیلوولت کار می کند مانند 765KV ، 400KV ، 220KV ، 132KV ، 110KV ، 66KV ، 33KV به عنوان ترانسفورماتور قدرت شناخته می شود.

ترانسفورماتوری که زیر 33 کیلو ولت کار می کند مانند 11 کیلو ولت ، 6.6 کیلوولت ، 3.3 کیلوولت ، 420 ولت ، 220 ولت به عنوان ترانسفورماتور توزیع شناخته می شود.

رتبه بندی ترانسفورماتور

ترانسفورماتورهای قدرت مورد استفاده در شبکه های انتقال ولتاژ بالاتری برای کاربردهای پله پله ای و پائینی دارند (400 کیلوولت ، 200 کیلوولت ، 110 کیلوولت ، 66 کیلوولت ، 33 کیلوولت). و معمولاً بالای 200MVA درجه بندی می شوند.

ترانسفورماتور توزیع برای شبکه های توزیع ولتاژ پایین برای اتصال کاربران نهایی (11kV ، 6.6 kV ، 3.3 kV ، 440V ، 230V). و به طور کلی کمتر از 200 MVA استفاده می شود.

اندازه ترانسفورماتور / سطح عایق الکتریکی:

ترانسفورماتورهای قدرت برای انتقال در بارهای سنگین ، ولتاژ بالای 33 کیلو ولت و کارایی 100٪ استفاده می شوند. همچنین از ترانس های توزیع بزرگتر است. در ایستگاه های تولید برق و پست های انتقال از آن استفاده می شود. این ترانسفورماتورها از عایق الکتریکی بالایی برخوردار هستند.

ترانس های توزیع برای توزیع انرژی الکتریکی در ولتاژ پایین زیر 33 کیلو ولت برای مصارف صنعتی و 440 ولت – 220 ولت برای مصارف خانگی استفاده می شود. با راندمان کم در 50-70٪ ، اندازه کوچک ، نصب آسان ، افت مغناطیسی کم کار می کند و همیشه به طور کامل بارگیری نمی شود.

تلفات آهن و خسارات مس

ترانسفورماتورهای برق در شبکه انتقال استفاده می شوند. بنابراین مستقیماً به مصرف کنندگان متصل نیستند. بنابراین حداقل نوسان بار وجود دارد. آنها به مدت 24 ساعت در روز کاملاً شارژ می شوند. بنابراین تلفات مس و اتلاف آهن در طول روز اتفاق می افتد. یعنی وزن مخصوص (وزن آهن) / (وزن مس) بسیار کم است.

بارهای متوسط ​​نزدیک به بار کامل یا کامل هستند و این بارها برای حداکثر کارایی در بار کامل طراحی شده اند. آنها به زمان بستگی ندارند. بنابراین محاسبه ناکارآمدی فقط پایه ظرفیت کافی است.

ترانسفورماتور توزیع مورد استفاده در شبکه توزیع باید مستقیماً به مصرف کننده متصل شود. بنابراین بار بسیار زیاد در نوسان است. اینها بطور کامل بارگیری نمی شوند. بنابراین تلفات آهن 24 ساعت شبانه روز و تلفات مس بر اساس چرخه بار مخصوص وزن قابل توجه تر یعنی (وزن آهن) / (وزن مس) اتفاق می افتد. بار متوسط ​​در بار کامل فقط حدود 75٪ است و آنها طوری طراحی شده اند که حداکثر بازده در بار کامل 75٪ باشد. از آنجا که اینها به زمان وابسته هستند ، بازده کل روز برای محاسبه بازده تعریف شده است.

ساخت ترانسفورماتور قدرت برای انتقال به عنوان یک دستگاه ارتقا دهنده صورت میگیرد. که می توانند افت I2r را برای یک جریان معین به حداقل برسانند. این ترانسفورماتورها برای حداکثر استفاده از هسته طراحی شده اند. و بسیار نزدیک به نقطه زانو منحنی BH عمل می کنند (کمی بالاتر از مقدار نقطه زانو). این باعث کاهش قابل توجه جرم هسته می شود.

به طور طبیعی ، این ترانسفورماتورها دارای بیشترین تلفات آهن و مس در بالاترین بار هستند (یعنی حداکثر نقطه کارایی هر دو تلفات با هم مطابقت دارند)

ترانسفورماتور توزیع بدیهی است که نمی تواند به این شکل طراحی شود. از این رو ، کارایی تمام روز هنگام طراحی به تصویر می آید. این بستگی به چرخه بار معمولی دارد که باید تحویل دهد. در واقع ، طراحی اصلی برای کنترل بیشترین بار و عملکرد کل روز انجام خواهد شد. این یک معامله بین این دو نقطه است.

ترانسفورماتورهای برق معمولاً در حالت بارگیری کامل کار می کنند. از این رو ، به گونه ای طراحی شده است که اتلاف مس حداقل است. با این حال ، ترانسفورماتور توزیع همیشه آنلاین است و بیشتر اوقات با کمتر از بار کامل کار می کند. از این رو ، به گونه ای طراحی شده است که تلفات هسته ای حداقل باشد.

چگالی شار

چگالی شار یک ترانسفورماتور قدرت بیشتر از یک ترانسفورماتور توزیع است.

حداکثر کارایی

تفاوت اصلی بین ترانسفورماتور توزیع و ترانسفورماتور قدرت این است که ترانسفورماتور توزیع برای حداکثر بازده در 60 تا 70 درصد بار طراحی شده است زیرا معمولاً تمام وقت در بار کامل کار نمی کند. میزان بار آن به تقاضای توزیع بستگی دارد. در همین حال ، ترانسفورماتور قدرت با حداکثر بازده در 100٪ بار طراحی شده است زیرا همیشه در نزدیکی ایستگاه تولید کننده با بار 100٪ کار می کند.

ترانسفورماتورهای توزیع در سطوح توزیع که ولتاژ پایین تر است استفاده می شوند. ولتاژ ثانویه تقریباً همیشه ولتاژ تأمین شده به مصرف کننده نهایی است. به دلیل محدودیت های افت ولتاژ ، اغلب تأمین ولتاژ ثانویه در فواصل زیاد غیرممکن است.

نتیجه گیری:

1. ترانسفورماتور قدرت برای افزایش یا کاهش ولتاژ استفاده می شود ، برای هر دو منظور استفاده می شود. در حالی که ترانسفورماتور توزیع فقط برای کاهش ولتاژ استفاده می شود.
2. ترانسفورماتور قدرت در هر دو ایستگاه انتقال و گیرنده استفاده می شود در حالی که ترانسفورماتور توزیع فقط در توزیع استفاده می شود و به آن ترانسفورماتور خط پایان نیز گفته می شود.
3. نوسان بار در مورد ترانسفورماتور برق کمتر است زیرا بار مستقیماً به PT متصل نیست. در حالی که نوسان بار در مورد DT بیشتر است زیرا بار مستقیماً متصل است.
4. در PT ، تلفات مس و اتلاف آهن ثابت است در حالیکه در مورد DT اتلاف آهن ثابت است و از دست دادن مس متغیر است زیرا از دست دادن مس به بار بستگی دارد ، در توزیع نوسان بار بار ترانسفورماتور بیشتر است بنابراین از دست دادن مس متفاوت است و ولتاژ ثابت است بنابراین اتلاف آهن نیز ثابت است ، اتلاف آهن به ولتاژ بستگی دارد.
5. PTهمیشه با بار کامل کار می کند یعنی 90٪ تا 100٪ ترانسفورماتور بارگیری می شود در حالیکه DT همیشه با بار کم کار می کند یعنی 50٪ تا 70٪ ترانسفورماتور بارگیری می شود.
6. بازده PT هنگامی که با بار کامل کار می کند زیاد است در حالی که DT با 50٪ تا 70٪ بار کار می کند بازدهی آن زیاد است.
7. چگالی شار در PT بسیار زیاد است در حالی که چگالی شار در ترانسفورماتور توزیع کم است.
8. در PT ، از شارژر شیر استفاده نمی شود در حالی که از DT شارژر شیر استفاده می شود.
9. اندازه PT بسیار بزرگ است در حالی که اندازه ترانسفورماتور توزیع در مقایسه با ترانسفورماتور قدرت کوچک است.
10. هزینه PT بیشتر است در حالی که هزینه ترانسفورماتور توزیع کمتر است.
11. اتصال در PT در ستاره به دلتا یا دلتا به دلتا است در حالی که اتصال در DT در دلتا به ستاره است.